“Dînî husûslarda gulüvvdan (haddi tecâvüz etmeden) hazer ediniz. Çünkü sizden evvel ki kavimler gulüvv yüzünden helâk olmuşlardır.”
(İmâm Ahmed İbn-i Hanbel, İmâm Müslîm, Câmiu’s-Sağîr)
İzâh: Gulüvv, bir husûsta şiddet göstermek, haddi tecâvüz etmek, eşyânın gavâmizini araştırmak, bir takım şeylerin illetlerinden, sevâblarından lüzûmsuz yere bahsedib durmaktır.
Meselâ: Kaza ve kader mes’eleleriyle fazla uğraşarak tereddütler içinde kalmak bir gulüvvdür.
Efrâd-ı ümmetten muhterem bir zâtı peygamber kadar büyük görmek de bir gulüvvdür. Gulüvv ise faydasız yere bir meşgûliyettir, ekseri fenâ neticeler verir. İnsanı ya şaşırtır veyâ hüzün ve keder içinde bırakır. Binâenaleyh dînî husûslarda gulüvv sayılan şeylerden son derece hazer etmelidir. Sonra insan bu yüzden kendi ma’nevî hayâtını helâke ma’rûz bırakmış olur.
[500 HADİSİ ŞERİF, ÖMER NASÛHİ BİLMEN, 104. Hadîs-i Şerîf, Sh;78]