Ammar

Şâir

BÜTÜN MANZÛMELERİ

24 Aralık 2020

Etrâf!

ETRÂF!   “Îmânlıyım” der durur, lâkin fi’line bakmaz, Hemhâldır tâğût ile, bundan duymaz sıkıntı! HÂLIK’ın istediği hududda hiç duramaz; “Etraf” der ablukaya, budur illet-takıntı!   Ebû […]
23 Kasım 2020

Hâl…

HÂL… Bu bir kahpe dünyâdır, güvenilmez hâline, Feleğin sözü tatlı, fi’li batar kalbine! Dürülür defterler hep, o vakti geldiğinde; Sanma şakır saraylar, böyle gider son güne! […]
16 Kasım 2020

Manzara!

MANZARA!   Lâf-ı güzâfla doldu, ömrü idârecinin, Fazîlet sıfırlandı, halk, dibinde fitnenin! Her yerde iğrenç sözler, politika tuzağı; Fırka fırka olundu, her şey dışında dînin! Ne […]
13 Kasım 2020

Ajan

AJAN   Anası yahudi, baba ermeni, Adam ajan olmuş, tutmuş dümeni! Kürsülerden vermiş, narkozu zehri; Lawrens’den bin beter CİA Gülen’i…   AMMAR   (Mîlâdî 2017)
13 Kasım 2020

Sahte…

SAHTE…   Osmanlı olmak mı bir fes ve bir püskül? Yalan dolan ile olunamaz HERKÜL! OSMAN ALİ’ye dek zehirli diliyle, Karıştırdı kazan, yenmez ondan keşkül…   […]
12 Kasım 2020

Rakı…

RAKI… Atapaşa ölse de, leblebi rakı yaşar, Seksen ikinci yılda, rakıda sahte başlar! Doksan dörde tırmandı, sahte rakı ”şehidi;” Rakı ”kutsal” içkidir, izden ilkeden taşar! Rakıda […]
12 Kasım 2020

Ölüm!

ÖLÜM!   On kasımda bir ülke, mâtemlere bürünür, Nice hesablar bugün, defterlerle dürülür! Dönüş mutlak Rabbedir, mâsivâ senin olsa; Allâh’dan gelen hüküm, Kâinât’a süzülür! İbret almaz […]