“İbâdetlerin Allâhü Teâlâ katında en sevimlisi, onların en ziyâde devâmlı olanıdır,
velev ki az olsun.”
(Hâkim, İbn-i Mace)
İzâh: Bir müslümân uhdesine düşen farizalardan başka tatavvüan yaptığı ibâdetlere devâm etmelidir ki, ziyâde sevâba nâil olabilsin.
Meselâ; bir müddet günde on, onbeş cüz’ Kur’ân-ı Kerîm’i okuyup da sonra bu okumayı büsbütün terk etmekten ise her gün bir cüz’ okuyup da buna devâm edilmesi, elbette daha muvafıktır.
Yapılmaya başlanılan nâfile bir ibâdeti bir müddet sonra terk edivermek, o ibâdetten usanç geldiğini işrap edeceği cihetle bu, ubûdiyete yakışmaz.
[500 HADİSİ ŞERİF, ÖMER NASÛHİ BİLMEN, 17. Hadîs-i Şerîf, Sh;14]