31) Ezvâc-ı Mutahharât
11 Nisan 2021
34) Âlem-i Berzah
24 Nisan 2021

ASHÂB-I KİRÂM

 

Sahâbe: Dîn-i Celîl-i İslâm’ı kabûl eylediği hâlde Peygamber Efendimiz’i  gören ve yâhûd Peygamber Efendimiz kendisini gören zevât-ı âliyedir.

Ashâb-ı Kirâm’dan Mekke-i Mükerreme fetholunmazdan evvel Medîne’ye hicret edenlere (muhâcirîn) denir ve esâsen Medîneli olub da Mekke’den Medîne’ye hicret eyleyen zevât-ı kirâma muâvenet ve Dîn-i Mübîn-i İslâm’a hizmet ve nusret edenlere de (ensâr) denir.

Peygamberlerden sonra umûm insanların efdali ya’ni ind-i sübhânîde derecesi en yüksek ve sevâbı en çok olanı Hazreti Ebûbekir, ba’dehu Hazreti Ömer, A’ndan sonra Hazreti Osmân, daha sonra Ali’dir (Radiyallâhu Anhum)

Müşârun ileyhim hazerâtının hilâfetleri de bu tertîb üzeredir ve cümlesinin hilâfeti hakkdır. Müddet-i hilâfetleri otuz senedir. Bunlardan sonra nâsın efdali Aşere-i Mübeşşere’den bâkîleridir ki anlar da Talha, Zübeyr, Abdurrahmân ibni Avf, Ebû Ubeyde, Sa’d, Saîd (Radiyallâhu Anhum) Hazerâtıdır.

Ashâb-ı Kirâm Efendilerimiz kendilerinden evvel geçen ümmetlerin cümlesinden ve kendilerinden sonra gelen evliyâ ve ulemânın kâffesinden mutlakâ efdaldirler. Buna dâir pek çok Hadîs-i Şerîf vârid olmuşdur. Ez cümle:

ان‏ اللّه‏ اختار‏اصحابی‏ على‏ العالمين ‏سوى‏ النبين ‏والمرسلين

(Cenâb-ı Hakk nebîler ve mürsellerden mâadâ bütün insanlar üzerine benim ashâbımı tercîh ve tafdîl buyurmuşdur) Hadîs-i Şerîf’i bu husûsa vâzıhan delâlet etmekdedir. Ashâb-ı Kirâm’ın cümlesine muhabbet, ihtirâm, ta’zîm, tekrîm ve isimleri zikrolunduğu vakit (tarziye ya’ni Radiyallâhu Anh) demek üzerimize lâzımdır. Anlardan birine buğz ve adâvet harâmdır. Çünki Peygamber-i Zîşân Efendimiz buyurmuşlardır ki:

من‏ ابغض‏ اصحابى ‏فانه ‏منافق

(Bir kimse ashâbıma buğz ve adâvet ederse o münâfıkdır) binâenaleyh anları sevmeyen mübtedi’ ve fâsıkdır.

[Büyük Şehîd İskilibli Muhammed Âtıf Hocaefendi, Mir’atü’l-İslâm, 1332 Baskı, sh: 43, 44]

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir