PEYGAMBERÂN-I İZÂM ALEYHİMÜ’S-SALÂTU VE’S-SELÂM

Peygamber: Cenâb-ı Hakk tarafından Ahkâm-ı Şer’iyyeyi teblîğ içün kullarına gönderilen erkek, hür insandır. Peygamberlik insanın çalışmakla elde edeceği bir şey olmayub ancak Cenâb-ı Hakk’ın mahzâ lütuf ve ihsânı ve mevhibe-i samedânesidir.

İnsanlara in’âm buyurulan niam-ı celîlenin en büyüğü ve ihsân olunan rütbelerin en şereflisi peygamberlik olub anın fevkinde hiçbir ni’met ve hiçbir rütbe mutasavver değildir.

Hâlık Teâlâ’ya karşı îfâsı borcumuz olan ibâdetlerin ne sûretle ve ne mikdâr îfâ edileceği ve dünyâ mahv oldukdan sonra bütün ölüler dirilüb hem rûh ve hem cesedleriyle mahşere gidecekleri ve âhiretin, yevm-i kıyâmetin vücûda geleceği ve Cenâb-ı Hakk’a îmân ve itâat edenlerin sevâb ve cennete nâil olacakları, küfür ve ısyân eyleyenlerin de cehennem azâbına dûçâr olacakları gibi âlem-i âhirete âid olub da insanların akılları ermeyecek, tecrübe ve fen vâsıtasıyla kat’iyyen bilinemeyecek pek çok umûru kullarına bildirmek ve akıl ve fen ile bulunamayacak, bilinemeyecek yâhûd bulunacak ve bilinecek olsa da ana muvaffak olmak içün birçok asırlar geçecek ve binlerce insanlar mutazarrır olacak umûr-ı dünyânın nâfi’ ve muzırr olanlarını def’aten nâsa öğretmek içün insanlara yine kendi cinslerinden nice bin Peygamberân-ı İzâm gönderilmişdir. İşte taraf-ı Sübhânîden peygamberler göndermenin hikmet ve fâidesi budur.

Peygamberlerin adedleri kaça bâliğ olduğu yakînen ma’lûm değildir. Fakat peygamberlerin evveli (Âdem) Aleyhisselâm ve sonu âhir zaman peygamberi (Muhammed Mustafâ) Sallallâhu Aleyhi Vesellem Efendimiz Hazretleridir. Bu ikisinin arasında pek çok peygamberler gelmişdir. Anlardan ba’zılarının isimleri Kurân-ı Kerîm’de zikrolunmuş ve ba’zılarınınki zikrolunmamışdır. Çünki Cenâb-ı Hakk Kurân-ı Kerîm’de:

 (وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا رُسُلًا مِنْ قَبْلِكَ مِنْهُمْ مَنْ قَصَصْنَا عَلَيْكَ وَمِنْهُمْ مَنْ لَمْ نَقْصُصْ عَلَيْكَ)

 “Senden evvel peygamberler gönderdik anlardan ba’zılarının hâlini sana zikreyledik, bâkîlerinin hâlini sana zikretmedik” buyurmuşlardır. (Sûre-i Mü’min 78. Âyet-i Kerîme) 

Kur’ân-ı Kerîm’de isimleri zikrolunan Peygamberân-ı İzâm Hazerâtı şunlardır: Âdem, İdrîs, Nûh, Hûd, Sâlih, Şuayb, İbrâhîm, Lût, İshak, İsmâîl, Ya’kûb, Yûsuf, Mûsâ, Hârûn, Dâvud, Süleymân, Eyyûb, Zülkifl, Elyesa’, İlyâs, Yûnus, Zekeriyyâ, Yahyâ, Îsâ, Muhammed Mustafâ Salavâtullâhi Teâlâ ve Selâmuhu Aleyhim Ecmaîn.

Ama (Zülkarneyn, Lokmân, Uzeyr) Aleyhimüsselâm Hazerâtının peygamberliğinde ihtilâf olunmuşdur. Ulemâdan kimi peygamberdir, kimi de peygamber değildir demişlerdir.

[Mir’atü’l-İslâm, Büyük Şehîd İskilibli Muhammed Âtıf Hocaefendi, 1332 Baskı, sh:29-30-31]