ÂHIRET AMELİNDE TEENNÎ EDİLMEZ

“Teennî ile hareket, her şeyde hayırlıdır. Âhıret ameli ise bundan müstesnâdır.”

(Ebû Dâvud, Beyhakî, Câmiu’s-Sağîr)

İzâh: Binâenaleyh âhırete âid olan vazîfelerimizi bir an evvel yapmalıyız. Çünki fırsatın elden çıkması melhuzdur.

Evet… Müstakbel hayâtımız için lâzım gelen şeyleri bir an evvel tedârik etmeliyiz. Bir insan için ne acınacak hâldir ki, dâimâ gâfilâne bir sûrette düşünsün, böyle bir insan, Cenâb-ı Hakk’ı unutmuş olmaz mı? Cenâb-ı Hakk’da böyle bir insana kendi nefsini unutturmaz mı? Bu cihetledir ki, birçok kimseler kendi nefislerinin selâmetine çalışmazlar, hakîki istikbâli te’mîn edecek şeyleri hiç hatırlarına getirmezler. Bilâkis hayatlarını, servetlerini gayr-i meşru’ yollarda zâyi’ ederler. Nihâyet refâhî hâlden, zevkî hayattan mahrûm, inşirâhî kalbden bînasîb bir hâlde hayatlarını terkedib giderler. Bunlar yarın âhırette vâle-vü hayrân, hüsrâne giriftâr bir hâlde kalacaklardır. Bütün bunlar Cenâb-ı Hakk’ı unutmanın cezâsıdır.

Şeyh Sâdi Merhûm diyor ki: Seyâhatim esnâsında bir gece Fiyd beyabanında uykuya dalmışbulunuyordum, ansızın deveci yanıma gelib devenin yularını kemâl-i tehevvürle başıma vurdu ve dedi ki: “Ne yapıyorsun?… Uyan, sen ölmek mi istiyorsun, çeresin sedâsını duyuyorsun da yine uykudan baş kaldırmıyorsun? Ben de senin gibi tatlı uykuya dalmak isterim. Benim başımda da uyku sevdâsı vardır. Fakat önümüzde müthiş bir beyaban var, onu kat’etmek lâzım, sen de «Elrahil» sedâsiyle uykudan uyanmıyorsun, artık menzili maksuda nasıl kavuşacaksın.”

«Bereh hüftegâh ta berarent ser»

«Ne binend ezreftegân cuz eser»

«Sebâk burde rehrev-ki berhast zud»

«Pes ezmerk bidar buden Çisud»

Yani: Yolda uyuyup kalanlar başlarını uykudan kaldırdıkları zaman yolcuların izlerinden başka bir şey göremezler. Erkenden uyanıp kalkan yolcu, diğerlerini geçerek yolunu almış olur. Öldükten sonra uyanmakta ise ne fayda var?

Ne kadar doğru bir söz! Artık gafletten uyanmalı, âhıret hayâtına âid şeyleri bir an evvel hazırlamaya bakmalı. Bizler de bu âlemin yolcularıyız. Bu dünyâ beyabanında bulunuyoruz. Beşeriyet kâfilesi durmayıp gidiyor, maddî ve manevî sahalarda çalışıp atisini te’mîne gayret ediyor, bizler de bu korkunç çölden çıkarak bir selâmet yakasına kavuşmak mecbûriyetindeyiz. Artık bu beyabanda gaflet ve atalet uykusuna dalıp kalmak nasıl câiz olabilir?

Evet. Uyanalım, tâib ve müstağfir olalım, bugünkü vazîfemizi yarına bırakmayalım, atimizi te’mîne gayret edelim. Hakk Teâlâ Hazretleri cümlemize intibahlar, muvaffakiyetler ihsân buyursun, Amîn.

[500 HADİSİ ŞERİF, ÖMER NASÛHİ BİLMEN, 136. Hadîs-i Şerîf, Sh;102]