HASRETİZ ÜSTÂDIM…

Ahyed Hâlidî

Gidişinle, gurbetin hasret acısı kaldı,
Erişir mi figânım pâk rûhuna Üstâdım!
Firâkınla anladık, “gönüldaşda” feryâdı;
Hasretiz, şirki imhâ îmânına Üstâdım…

Îmân, tebliğ ve cihâd, güzelin en güzeli,
Sendeki sır ve cehdin, buydu muhkem temeli!
Hakk’dan vazîfeydi hem, sende hizmet emeli;
Hasretiz, Rab’den lütuf som dehâna Üstâdım…

Eserlerin, îmân ve mutlak HAKK’A rehberdi,
Makâle, fıkra, nesrin, önümüzde fenerdi!
Çile’ndeki nazmınsa, rûhumuza ta’lîmdi;
Hasretiz, kalemine (kılıcına) Üstâdım…

Tâğût mahkemesini üç cümlede susturan,
Politik şeytanları ihtârıyla durduran!
Sağır, dilsiz, kör puta, dâim meydan okuyan;
Hasretiz, o erkek ve merd sadâna Üstâdım…

Devrin altı şirk putu, seninle oldu tahrîb,
Üç kelime bir cümlen, bir orduydu muhârib,
Hazer bilmez mücâhid, sendin da’vâna sâhib;
Hasretiz, şimşek çakan komutuna Üstâdım…

“Îmân öfkesi!” derdin, köke bağlardın bizi,
Biricik gâyen, yolun, oldu Rasûl’ün izi!
(Sünnet ehli) olmaya raptetdin kalbimizi;
Hasretiz o öfkene, tâkâtına Üstâdım…

“Vîrân olası hâne!” elbet sende de vardı,
“Evlâd ü ıyâl derdi”, altı nüfûs bir başdı!
Ne mülkünde bir binâ, ne kat, ne yat telâşdı;
Hasretiz, hissendeki o rızâna Üstâdım…

Nasıl boğuşmakdı o, şirkin en başı başla,
Kopilleri havlarken, zehir yedin hep aşla,
“Ciğerinden kan çekdin!”, gözün durmadı yaşla;
Hasretiz, nâsiyenden okunana Üstâdım…

“Ham softa kaba yobaz”, seni sevmez kaçardı,
Tüm sapıklık kolları, seninle haklanırdı!
Sen gitdin kudurdular, kâtilleri şımardı;
Hasretiz, kısâs hükmü infâzına Üstâdım…

Hazret-i Fârûk gibi, “çöpe atdın” mâzîni,
Ancak, “kedi ve köpek!” bulur orda kendini!
İblis soyu ne anlar, seni ve HAKK çizgini;
Hasretiz, emsâl olan o hattına Üstâdım…

Nice hormonlu koflar, kendini “Üstâd!” sandı,
Sun’î ğurûr, ucuble, ömürleri de yandı,
Ne aşk ne vecd tadanlar, kalpazanlara kandı;
Hasretiz, o yüce, dik duruşuna  Üstâdım…

Sağlığında susdular, kısıp kuyruklarını,
Eğerlerdi önünde, riyâkâr başlarını,
Sen göçünce atdılar, kahpece taşlarını;
Hasretiz, nâmert çarpan hâtırana Üstâdım!

Îmânını yaşatmak, hedef yiğit gençliğe,
Büyükdoğu Mektebi, yolumuzdur dinçliğe,
Bırakanlarsa seni, varacakdır hiçliğe;
Hasretiz, yanıyoruz, yandığına Üstâdım…

Bilemedik kadrini, geçdi gitdi ömrümüz,
Hizmetkârın olmaya veremedik günümüz!
Şefâatin umarız, yandı bitdi dünümüz;
Hasretiz, Âhıret’de kanadına Üstâdım…..
____________________________________
11.05.2011.Y

Sitemizdeki ilk intişâr târihi: 31.07.2011