ALLAHIM

Merhûm Üstâd Necip Fazıl

Muhal farz:

Sonsuz fezanın dibine varsalar… Dibinin dibinin, dibinin dibindeki en dibi, sonu nihayeti bulsalar… ve o “hiç…” çıksa…
Bütün kâinat, bana en uzak yıldızından, en yakın ağacına kadar küfür, inkâr ve şüphede ısrar etse….

Sistemli, teşkilâtlı ve teçhizatlı küfür, aya secde ettirecek, güneşe elektirik faturası kestirecek kehkeşanı sarayına halı diye döşeyecek marifete erse ve bütün bu marifetleri küfre bağlasa…

İnsanı ölümden kurtarsalar, ölenleri diriltseler, ebedî hayatın sırrını bulmuş gibi görünseler…

Ve, ve ve bütün insanlık bir araya gelip Allaha ve Peygamberine inanan bir mümini, âlemin en korkunç ve bulaştırıcı hastası diye kezzap şişeleri içinde yaksalar, eritseler, yok etseler…

Ben yine senin: ve kâinatı yüzüsuyu hürmetine yarattığın Sevgilinin, çizgisi çizgisine ve noktası noktasına yolu üzerinde kalacağım!!!

[ÇERÇEVE 2/ 13 MAYIS 1949]