Tevbe Sûresinin Son İki Âyeti Hakkında

Yapılan rivayete göre, Resulullah (S.A.V.) buyuruyor ki:

“-Kim bulunduğu günde Tevbe suresinin sonundaki iki ayeti okursa, o gün ölmez.’

Başka bir rivayette ise ”-O gün öldürülmez.”

Diğer bir rivayette ”-O gün ne öldürülür, ne de madeni bir aletle yaralanır.”

Geceleyin de okusa yine böyledir. Tavsiye edilen sabah ve akşam okunmasıdır.

Salihlerden bir kısmı bu hadisi hatırlayarak hastalandıkları veya kendilerini böyle sandıkları zaman okumuşlardır. Yetmiş yaşında bulunurken bu ayetlere devam ettikleri için yüz, yüz yirmi yaş yaşamışlardır. Allah onların ruhunu almak istediğinde, rüyalarında Peygamber (S.A.V) Efendimizi görürler Peygamber (S.A.V.) onlara:

”-Bizden daha ne kadar kaçacaksın?!”

diyerek uyarıda bulunur. Bunun üzerine onlar da iki ayeti okumayı terk ederler ve böylece ölürler.

İbni Mücahid (Rahimehullah) Hazretlerinin Başından Geçen Bir Hadise:

Ebubekir Şibli (Kuddise Sirruh), İbni Mücahid (Rahimehullah)’ın yanına girdiğinde o, ayağa kalkarak onu karşıladı. İbni Mücahid hazretlerinin talebeleri: “Siz zamanın veziri Ali bin İsa’ya bile ayağa kalkmazken, bu zat kimdir ki buna kalkıyorsunuz?” diye sorduklarında:

– Ben Resulullah (Sallallahü Aleyhi ve Sellem)’in tazim ettiği kişiye nasıl kalkmam! dedi ve şöyle anlattı: “Dün gece ben rüyamda Resulullah (Sallallahü Aleyhi ve Sellem)’ı gördüm.” O Bana:

-“Ey Ebubekir! Yarın olduğunda senin yanına cennet ehlinden bir adam gelecek, ona ikram et” buyurdu. İbni Mücahid (Rahimehullah) şöyle anlatıyor: bu hadiseden iki gece sonra, tekrar Resulullah (Sallallahü Aleyhi ve Sellem)’ı gördüğümde bana:

-“Ey Ebubekir! Sen cennet ehlinden bir adama ikram ettiğin gibi Allah’u Teala da sana ikram etsin.” buyurdu. O zaman ben:

-“Ya Resulullah! Şibli sizin yanınızda bu dereceyi neyle elde etti? diye sorunca, Resulullah (Sallallahü Aleyhi ve Sellem):

-“O, seksen senedir kıldığı her namazın peşinden, [Bismillahir Rahmânir Rahîm. Lekad câeküm Resûlün min enfüsiküm ‘Azîz. ‘Aleyhi mâ ‘anittüm harîsun aleyküm bil mü’minîne Raûfün Rahim (128) Fein tevellev fekul hasbiyellahü lâ ilâhe illâ hüve aleyhi tevekkeltü ve hüve Rabbül-‘Arşil-‘Azim (129)] ayeti kerimelerini (1) okuyarak. Beni zikreden bir zattır. Böyle bir kişiye Ben nasıl ikram etmem.” buyurdu.(2)

1. Tevbe Sûresinin 128-129. Ayet-i Kerîmeleri
2. İsmâil Hakkı Bursevi, Rûhul-Beyân, 1/977; Târihu Bağdadi, 14/395

(İntişârı: 17.07.2016)